Οι καλύτεροι Τελικοί στην Ιστορία είναι...

Για να μην έχουμε παρερμηνεύσεις, κάποιους από τους Τελικούς που αναφέρονται παρακάτω, δεν τους είχαμε δει ποτέ στη ζωή μας μέχρι και τώρα.

Αυτή ήταν άλλωστε και η ομορφότερη ''συνέπεια'' της αναδρομής μας στους Τελικούς του παρελθόντος και για αυτό το λόγο αποφασίσαμε τους ξεχωρίσουμε και να τους αφιερώσουμε ένα extra post.

Η προτροπή μας είναι να τους (ξανα)παρακολουθήσετε, γιατί η καθεμία σειρά από τις παρακάτω κρύβει πολλές, μικρές και μεγάλες, ιστορίες και φυσικά..πολύ μα πάρα πολύ όμορφο μπάσκετ!

Αυτά τα ολίγα για αρχή. Διαβάστε τις προτιμήσεις μας, γράψτε μας τις δικές σας και....καλή σας διασκέδαση !!!

''Oh! Blocked by James!''

Οι Τελικοί του 2016 ήταν από τους πιο αμφίρροπους και συναρπαστικούς Τελικούς όλων των εποχών. Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους τους κατατάσσω ως νούμερο 1.

Αρχικά, η επιστροφή από το 3-1 σε συνδυασμό με την ξηρασία 52 χρόνων στο Cleveland για εμένα είναι το στοιχείο που κάνει τη διαφορά συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη σειρά .

Έπειτα, σ'αυτούς τους Τελικούς συμμετείχαν δύο ομάδες με πλήρη ρόστερ και τους superstar τους στα prime.

Στις νίκες των Warriors είδαμε αξιοθαύμαστες ομαδικές προσπάθειες και πολύ όμορφο μπάσκετ.

Στην επαναφορά του Cleveland είδαμε τον Irving και τον "Βασιλιά" να πραγματοποιούν μοναδικές εμφανίσεις καταγράφοντας απίστευτα στατιστικά για παιχνίδια Τελικώνχαρίζοντας έτσι το πρωτάθλημα στους Cavaliers.

Τέλος, υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά γεγονότα όπως η τάπα του LeBron στον Iggy και το side step τρίποντο του Irving στον 7ο τελικό που τους καθιστούν αξιομνημόνευτους.

Ιάσων Κοντος

Και εγένετο..Three Peat!

Λένε ότι ''η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στον νικητή''.

Αυτή η ρήση είναι ουσιαστικά ο λόγος για τον οποίο ξεχωρίζω τους Τελικούς του 1993 απ'όλους τους Τελικούς που ανέλυσα.

Κατά τη γνώμη μου οι Suns των Barkley και Johnson είναι η καλύτερη ομάδα που κλήθηκε να αντιμετωπίσει σε Τελικούς ο Jordan και η παρέα του, γεγονός που αποδεικνύεται και από τα αποτελέσματα.

Με εξαίρεση το 1ο παιχνίδι, η ομάδα του Paul Westphal ήταν είτε καλύτερη είτε (στη χειρότερη) ευθέως ανταγωνιστική και είναι κρίμα ,που ελέω John Paxson, η σειρά δεν ολοκληρώθηκε στα επτά παιχνίδια.

Πέρα όλων των άλλων, κάθε μπασκτόφιλος οφείλει να παρακολουθήσει τη σειρά προκειμένου να θαυμάσει τον rookie Richard Dumas, ο ποίος έκανε πράγματα και θαύματα στη μοναδική αξιόλογη χρονια της καριέρας του, αλλά και για να εκτιμήσει τον -ίσως πιο αδίκως ξεχασμένο παίκτη των ΄90s- Dan Majerle, ο οποίος είναι από τους πρώτους ''3 and D'' παίκτες της Ιστορίας του Nba.

Συνοψίζοντας, όλοι οι φίλοι του αθλήματος οφείλουν να παρακολουθήσουν τουλάχιστον το Game 3 που κρίθηκε στην 3η παράταση (!) αλλά και το Game 6 προκειμένου να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασοι το μεγαλείο των πολύ (Jordan,Barkley,Pippen,Κ.Johnson) και των λιγότερο (Grant,Majerle,Dumas) γνωστών παικτών της εποχής

Ιωάννης Κυρατσούς

Showtime vs Bad Boys

Κατά την δική μου άποψη, το άριστα των τελικών ανήκει σε αυτούς του 1988.

Οι χρυσοί Lakers των ‘80s, των Magic Johnson, Kareem Abdul-Jabbar, James Worthy, (…) αντιμετωπίζουν τους ‘Bad Boys’ Pistons των Isiah Thomas, Joe Dumars, Adrian Dantley και Dennis Rodman.

Οι λιμνανθρώποι, εμφανίζονται σε τελικούς για 7η φορά μέσα σε μια δεκαετία έχοντας δημιουργήσει μια δυναστεία η οποία για χρόνια κυριαρχούσε τη Δύση.

Από την άλλη, οι Detroit Pistons κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση σε τελικούς NBA και φιλοδοξούν να κατακτήσουν για 1η φορά στην Ιστορία τους την κορυφή.

Οι τελικοί οδηγήθηκαν προς τέρψιν τνω φιλάθλων σε 7 παιχνίδια, γεγονός που πιστοποιεί

την ποιότητα, την επιμονή και το πείσμα και των δύο ομάδων.

Εν τέλει, οι Lakers κέρδισαν τον 7ο αγώνα, με τον ‘Big Game’ James Worthy να σημειώνει

36 pts, 16 reb, 10 a.

Κατά τους τελικούς του 1988 είδαμε έναν 41χρονο, βετεράνο Kareem Abdul-Jabaar να σκοράρει 26 πόντους κατά μ.ο., είδαμε τον Magic Johnson να παίζει όντας άρρωστος και να σημειώνει 18 pts, 14 a, 6 reb, 3 stl. και τέλος, είδαμε έναν τραυματία Isiah Thomas

να σκοράρει 43 πόντους!

Τα ‘80s ήταν αλλιώς...

Ματέο Ντόκο

Όταν ''αναγεννήθηκε'' η Λίγκα

Είναι πολύ δύσκολο για οποιονδήποτε μπασκετόφιλο να μιλήσει για την ιστορία του NBA και να μην συμπεριλάβει την δεκαετία των 80s.

Το επίπεδο των παικτών που έπαιζαν εκείνη την περίοδο, ήταν το υψηλότερο που είχε δει η Λίγκα στην μέχρι τότε ιστορία της και βοήθησε στην εξέλιξη του μπάσκετ από ένα απλό άθλημα, σε παγκόσμιο φαινόμενο της pop κουλτούρας.

Όμως, τίποτα απ’ όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί χωρίς την ιστορική μονομαχία ανάμεσα σε Boston Celtics και Los Angeles Lakers στους Τελικούς του 1984.

Πέρα από την επιρροή που άφησε στον μπασκετικό κόσμο, η συγκεκριμένη σειρά Τελικών ήταν επική.

Κρίθηκε στα 7 παιχνίδια, κάτι που είναι πάντα καλό για όλους όσους αγαπούν το μπάσκετ, ενώ μας έδωσε πολλές στιγμές μπασκετικής τελειότητας.

Η αγωνία, τα clutch plays, τα εντυπωσιακά τελειώματα και η σκληρή αντιπαλότητα ανάμεσα στις δύο ομάδες αποτέλεσαν το μοτίβο αυτής της σειράς.

Επιπλέον,ήταν η πρώτη συνάντηση ανάμεσα στους Magic Johnson και Larry Bird σε Τελικούς. Δύο παίκτες ορόσημο της εποχής τους που έφτασαν την δημοτικότητα της Λίγκας στα ύψη.

Δύο παίκτες των οποίων οι καριέρες θα ήταν αλληλένδετες από εκείνο το σημείο και έπειτα, ενώ το απαράμιλλο ανταγωνιστικό τους πνεύμα, αποτελεί πηγή έμπνευσης για πολλούς παίκτες που θαυμάζουμε σήμερα.

Α επίσης, ο Kevin McHale μας χάρισε το καλύτερο clothesline εκτός της επαγγελματικής πάλης, εις βάρος του Kurt Rambis.

Γιώργος Οικονόμου

To ''derby των αιωνίων'' που χαράκτηκε στη μνήμη μου

Η αγαπημένη μου σειρά τελικών; Αδιαμφισβήτητα οι τελικοί του 2010.

Οι δύο αιώνιοι αντίπαλοι του NBA αντιμέτωποι ξανά στους τελικούς στην μάχη των περισσότερων πρωταθλημάτων.

Οι Big 3 των Celtics (Allen-Pierce-Garnett) με point guard τον εξαιρετικό Rajon Rondo κόντρα στους Kobe Bryant, Pau Gasol, Andrew Bynum, Ron Artest, Derek Fisher.

Και φυσικά μια μεγάλη μάχη προπονητών με τον Phil Jackson από τη μια και τον Doc Rivers από την άλλη, σ'έναrematch των Τελικών του 2008.

Αυτή τη φορά οι Lakers είχαν το πλεονέκτημα έδρας όμως αυτό άλλαξε.

Πήραν τον 1ο τελικό σχετικά εύκολα όμως στον 2ο τελικό έγινε το break και εκεί πήρε φωτιά η σειρά.

Με τους 3 επόμενους αγώνες να διεξάγονται στη Βοστόνη οι Lakers ξέρουν ότι αν δεν πάρουν μια νίκη εκεί μέσα δεν θα είχαν ιδιαίτερη τύχη για την τελική επικράτηση.

Κατάφεραν να τη πετύχουν αμέσως στο Game 3, χάρη στην ικανότητα αλλά και την εμπειρία των Bryant και Fisher.

Οι Celtics απάντησαν στα 2 επόμενα παιχνίδια, εκμεταλλευόμενοι τη ''μοναξιά'' του Kobe στην επίθεση κι έτσι ανέκτησαν το προβάδισμα της σειράς.

Οι παίκτες του Phil Jackson δεν λιγοψύχησαν όμως και χάρη στη σκληρή τους άμυνα δεν επέτρεψαν στους ''Κέλτες'' να πανηγυρίσουν μέσα στο Staples Center κι έτσι οδηγηθήκαμε σε Game 7.

Εκεί οι ''λιγότερο άστοχοι'' Lakers έριξαν στο καναβάτσο όλη τη Βοστώνη κι έτσι κατέκτησαν ένα από τα πιο, συγγνώμη για την έκφραση, ''καρυδάτα'' Πρωταθλήματα της Ιστορίας τους!

Λουκάς Παππάς

Επιμέλεια κειμένων: Κυρατσούς Ιωάννης