Preview: Blazers - Thunder. (3-6)

Όταν η ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ, εθεωρείτο αουτσάιντερ της σειράς, τότε κάτι πάει στραβά; Μπα... Ίσως και ναι. Ίσως και όχι. Γιατί κανένας ειδικός δεν έχει επιλέξει τους Blazers στις προβλέψεις του; Γιατί όλοι πιστεύουν πως οι Thunder, εύκολα ή δύσκολα, θα περάσουν στον επόμενο γύρο; Με αυτά που εκτυλίχθηκαν χθες πάντως... anything is possible.

Portland και Oklahoma City λοιπόν. Η πιο underrated ομάδα της τελευταίας 2ετιάς, ενάντια στους Thunder του PG13 και του Westbrook (βάλτε όποιον προτιμάτε εσείς μπροστά). Οι Blazers για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τερμάτισαν στην 3 η θέση της Δύσης, «κλείνοντας» πολλά στόματα που μουρμούριζαν διάφορα, από τον Αύγουστο. Φέτος, όπως και πέρσι, στο Πόρτλαντ, παρουσίασαν ένα σύνολο που θύμιζε περισσότερο οικογένεια, παρά ομάδα. Αυτός ίσως και να ήταν ο λόγος που πραγματοποίησαν μια τόσο εντυπωσιακή πορεία. Ο Lillard κάθε χρονιά που περνάει βελτιώνεται σταδιακά και ωριμάζει μπασκετικά. O McCollum από την άλλη, μπορεί να ήταν ασταθής αρκετές φορές κατά την διάρκεια της σεζόν, όμως αυτό δεν στοίχισε στην ομάδα του Stotts. Όπως έχουμε καταλάβει και από τα προηγούμενα χρόνια, είναι ένας παίκτης που αν βρεθεί σε μέρα, μπορεί να σου κερδίσει ένα παιχνίδι μόνος του. Αν δεν βρεθεί... αφήστε το καλύτερα.

Σαν να ξέχασα κάποιον έτσι; Ναι, ο Jusuf Nurkic, δυστυχώς, δεν θα μπορέσει να βοηθήσει την ομάδα του στα φετινά playoffs, ύστερα από τον... «season ending» τραυματισμό, που υπέστη στον αγώνα με τους Nets. Όσο και να μην θέλω, θα χρειαστεί να τον κρατήσω εκτός συζήτησης. Αντιθέτως, θα προσθέσω τον αντικαταστάτη του, Enes Kanter, που θα κληθεί, μαζί με τον Collins και ενδεχομένως τον Labissiere, να καλύψουν το «κενό» του Βόσνιου.

Οι Blazers θεωρώ πως στο backcourt δεν θα έχουν πρόβλημα, καθώς έχουν βάθος και σουτ. Ο rookie Simons, ίσως αποδειχθεί υπερπολύτιμος, ύστερα από αυτά που παρουσίασε στον τελευταίο αγώνα της σεζόν (37 πόντοι). Το miss-match πάντως βρίσκεται στην Frontcourt…

Οι Thunder από την άλλη, παρουσίασαν μέχρι το All Star Game, μια ομάδα που εντυπωσίασε και αγαπήθηκε. Ο Paul George βρισκόταν στην συζήτηση για το MVP, ο Westbrook εμφανίστηκε πιο ώριμος από κάθε άλλη χρονιά και ο Steven Adams βρισκόταν στην καλύτερη περίοδο της καριέρας του. Στην Οκλαχόμα εκείνη την περίοδο, συζητούσαν ακόμη και για την 2 η θέση... Τι άλλαξε από τότε; Σχεδόν τα πάντα. Χάθηκε ο ρυθμός τους, χάθηκε η ενέργεια τους, χάθηκε η δίψα τους. Έμοιαζαν σαν μια ομάδα κουρασμένη. Έμοιαζαν ανιαροί. Έμοιαζαν ταλαιπωρημένοι. «Κατρακύλησαν» μέχρι και στην 8 η θέση. Στους τελευταίους αγώνες πάντως, φάνηκε πως επανέρχονται. Είναι άτυχοι οι Blazers που πέσανε μαζί τους; Αυτό θα το γνωρίζουμε σε λίγες εβδομάδες... Ας δούμε όμως την σειρά, πιο αναλυτικά.

Το σημαντικότερο στατιστικό στοιχείο, που μπορεί να μας προσφέρει αυτή η σειρά, θαρρώ πως είναι το γεγονός ότι οι Thunder «σκούπισαν» τους αντιπάλους τους, στην Regular Season, με 4-0. Ο Paul George έκανε «όργια» πετυχαίνοντας 38 πόντους μ.ο. Έφτασε και μέχρι τους 47 σε ένα από τα τέσσερα παιχνίδια. Από την άλλη, οι Blazers, εκτός του Lillard, που ήταν εξαιρετικός σε όλες τις αναμετρήσεις (πέτυχε ακόμη και 51 πόντους), φάνηκε να «μπλόκαραν» και εμφάνισαν, ο καθένας, έναν εαυτό που δεν αντιπροσωπεύει τους ίδιους και τα φετινά τους επιτεύγματα.

Θεωρώ πως ο Billy Donovan θα ακολουθήσει την ίδια τακτική που ακολούθησε και στις τέσσερις προηγούμενες αναμετρήσεις τους. Δηλαδή... θα δώσει περισσότερη έμφαση στην Frontcourt. Θα πιέσει τους, πολύ καλούς αμυντικά, Aminu και Harkless και θα παίξει αρκετά με τους George και Adams. Δεν θεωρώ πως σε αυτήν την σειρά θα μπορέσει να είναι «παίκτης κλειδί» ο Westbrook. Όσο να΄ναι, οι Lillard-McCollum θα πηγαίνουν για 30αρες, έκαστος. Αν καταφέρουν οι Thunder να περιορίσουν τους υπολοίπους, τότε θα «κλέψουν» σίγουρα ένα από τα πρώτα δύο παιχνίδια στο Πόρτλαντ και θα τους βάλουν δύσκολα εν όψει συνέχειας.

Από την άλλη, οι Blazers, πρέπει να αφήσουν πίσω τους, την περσινή «σκούπα» από τους Pelicans, και να προσπαθήσουν να θυμηθούν, πώς έφτασαν μέχρι την 3η θέση. Γιατί, έτσι απλά... δεν φτάνει κανείς. Ειδικά στην Δυτική περιφέρεια. Οφείλουν να αναδείξουν αυτή την «οικογένεια». Να βγάλουν αυτό το... «Ένας για όλους και όλοι για έναν.» Μόνο έτσι θα έχουν ελπίδες. Μόνο έτσι θα κοιτάξουν τους Thunder στα μάτια και θα τους πετάξουν έξω.

Πάθος, ωριμότητα και ευστοχία. Αυτό χρειάζεται το Portland. Διαθέτουν έναν ευφυέστατο προπονητή, έναν από τους πιο clutch παίκτες της λίγκας… και ένα σύνολο που ζουν και πεθαίνουν ο ένας για τον άλλον.

Και το ’14 με τους Rockets αουτσάιντερ ήταν. Και το ’16 με τους Clippers αουτσάιντερ ήταν. Τι έκαναν; Έβγαλαν ψυχή και πέρασαν...

Αν δεν δω το πρώτο παιχνίδι, δεν μπορώ να μιλήσω με σιγουριά για το ποια θα είναι η κατάληξη της σειράς. Τα δύο πιθανά σενάρια που μου έρχονται στο μυαλό, είναι τα εξής: Νίκη των Thunder με 4-2 και... νίκη των Blazers με 4-3. Για να συμβεί το τελευταίο, θα πρέπει να συμβούν όσα ανέφερα παραπάνω. Το έκανα πέρσι οι Jazz. Θα το κάνουν φέτος οι Blazers άραγε;

Θοδωρής Αρβανίτης.