So, what's next John?

Ο Ιωάννης Κυρατσούς κρίνει την απόφαση των Bucks

και παρουσιάζει τις επόμενες κινήσεις τους.

Αδιαμφισβήτητα η είδηση που κυριαρχεί τις τελευταίες μέρες στις συζητήσεις

των απανταχού μπασκετόφιλων - και δη των θερμών υποστηρικτών του NBA –

είναι η απόλυση του Jason Kidd από τον πάγκο των Bucks.

Ήταν μία σωστή ή μία επιπόλαιη κίνηση;

Μήπως έπρεπε να του δοθεί μία πίστωση χρόνου;Και τώρα τι γίνεται;

Προτού σας εκφράσω τη γνώμη μου επ'αυτών

ας ρίξουμε μία ματιά σε κάποια δεδομένα.

Επί ημερών Kidd oι Bucks προκρίθηκαν δύο φορές στα playoffs (2014-2015,2016-2017) όπου αποκλείστηκαν και τις δύο φορές στο πρώτο γύρο

απο Bulls και Raptors αντίστοιχα

ενώ στη ενδιάμεση χρονιά κατέγραψαν αρνητικό ρεκόρ (33-49)

κι έμειναν εκτός playoffs.

Σε διάστημα τριών ετών δηλαδή δύο αποκλεισμοί από τον πρώτο γύρο

και μία πλήρως αποτυχημένη χρονιά.

Παρ'όλα αυτά το καλοκαίρι του 2016 υπογράφει τριετή επέκταση,

καθώς η διοίκηση των Bucks θεωρεί ότι αυτός είναι ο προπονητής

με τον οποίο θα πορευτούν στην αρχή μιάς νέας εποχής για τον σύλλογο,

με έναν από τους μεγαλύτερους - αν όχι τον μεγαλύτερο – star των επόμενων ετών στο roster τους (Antetokounmpo)

και μ' ένα καινούριο γήπεδο να είναι έτοιμο να τους υποδεχθεί την επόμενη σεζόν. Όμως τα αποτελέσματα δεν δικαιώνουν για ακόμη μία φορά τον Kidd.

Τη φετινή σεζόν οι Bucks αυτή τη στιγμή είναι στην 7η θέση της Ανατολής

και ως εκ τούτου η είσοδος στα playoffs κάθε άλλο παρά σίγουρη

μπορεί να χαρακτηριστεί.

Το μεγαλύτερο ζήτημα όμως είναι άλλο.

OI BUCKS ΠΑΙΖΟΥΝ ΚΑΚΟ ΜΠΑΣΚΕΤ

Ειλικρινά πιστεύω πως όλοι όσοι έχουμε πάρει πολλάκις τη γενναία απόφαση

να ξενυχτήσουμε για χάρη τους έχουμε εκνευριστεί αρκετές φορές

με τον τρόπο παιχνιδιού της όμαδας συνολικά.

Ο λόγος είναι ότι το μόνο που βλέπουμε είναι μία ομάδα

που είναι κάκκιστη αμυντικά,

τομέας στον οποίο γίνεται αισθητή όχι μόνο η απουσία ενός δυνατού ψηλού

(πέρα του φιλότιμου Henson και του Γιάννη που που προσπαθεί να κλείσει οποιαδήποτε τρύπα στην άμυνα, δεν υπάρχει κάποιος άλλος διαθέσιμος ψηλός, - παίκτης Maker δεν υπάρχει κατά την ταπεινή μου άποψη -

άλλα και η έλλειψη της απαραίτητης γνώσης(!) και διάθεσης για άμυνα.

Στην επίθεση αρχικά στην προ Bledsoe εποχή στηρίζονταν κατά 90%

στον Γιάννη καθ' ότι ο Middleton είναι σταθερά ασταθής όλη τη σεζόν

ενώ πέρα των προαναφερθέντων κανένας άλλος παίκτης

είτε δεν έχει πάρει τις ανάλογες ευκαιρίες για διαφόρους λόγους

(π.χ.Teletovic, Parker )

είτε δεν έχει ανταποκριθεί στις προσδοκίες (Snell,Dellavedova,Maker).

Μετά το trade του Νοεμβρίου τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα.

Ο Γιάννης παίρνει πολύ λιγότερες φορές τη μπάλα στα χέρια του,

οι Bledsoe (κυρίως) και Middleton παίρνουν αρκετές τραβηγμένες προσπάθειες, σωστές αποστάσεις δεν υπάρχουν

και γενικότερα

οι Bucks στη πλειονότητα των περιπτώσεων καταφεύγουν στη λύση

του <<ηρωικού μπάσκετ>>.

Του λόγου το άληθες οι Bucks αυτή τη στιγμή είναι:

18οι στου πόντους ανά αγώνα.

29οι σε προσπάθειες για σουτ (διποντα και τρίποντα) ανά αγώνα.

3οι σε ποσοστό εύστοχων προσπαθειών ανά αγώνα.

28οι σε ποσοστό εύστοχων τριπόντων ανά αγώνα.

30οι στα rebounds ανά αγώνα.

17οι στις assists ανά αγώνα.

17οι στα λάθη ανά αγώνα.

Συνοψίζοντας η απόλυση του Jason Kidd ήταν σωστή κατά τη γνώμη μου,διότι το μοναδικό του παράσημό του τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια που κατείχε τη θέση

είναι η αλματώδης εξέλιξη του Γιάννη.

ΕΠOΜΕΝΗ ΜEΡΑ.

Οι διαθέσιμοι έμπειροι προπονητές τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι ελάχιστοι

με το όνομα του David Fizdale -πρώην προπονητή των Grizzles- να ξεχωρίζει.

Γενικότερα όμως οι διοικούντες της ομάδας και ιδιαίτερα ο general manager αυτης John Horst πρέπει να λάβουν κάποιες κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον της ομάδας. Η ύπαρξη του Γιάννη αλλά και η προοπτική ενός καινούριου γηπέδου καθιστά βραχυπρόθεσμα το Milwaukee ως έναν ιδιαίτερα θελκτικό προορισμό

για κάποιον πολύ καλό free agent παίκτη

αλλά και για έναν -αποδεδειγμένα –καλό προπονητή.

Επιπλέον η εμφανέστατη έλλειψη ενός καλού center είναι πολύ πιθανό

να οδηγήσει στην αποχώρηση ορισμένων σημαντικών, αυτή τη στιγμή, παικτων όπως π.χ. Snell,Dellavedova ή ακόμα και του μονίμως τραυματία Jabari Parker.

Συνεπώς οι επόμενες κινήσεις τους αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

ΥΓ(1): Η στάση του Γιάννη στο θέμα της απόλυσης του προπονητή του

είναι ιδιαίτερα συγκινητική και φανερώνει για ακόμη μία φορά το ποιόν

του χαρακτήρα του και την εκτίμηση που δείχνει στα άτομα που τον ευεργέτησαν.

ΥΓ(2): Η τελευταία φορά που έγινε εκτενής αναφορά στη σχέση ενός παίκτη

μ'έναν προπονητή που είχε απολυθεί ήταν όταν οι Warriors αποφάσισαν

να απολύσουν τον Marc Jackson τον οποίο στήριζε θερμά ο Curry

και προσέλαβαν τον Steve Kerr.

Just saying....