top of page

ALLEN IVERSON: Ένας θρύλος με καρδιά χίλιων λεόντων!

  • Δημήτρης Δεβεζόγλου
  • Sep 10, 2016
  • 5 min read

6, μόλις, πόδια ύψος- 1.83, δηλαδή, όμως το να λέει κανείς πως ο Α.Ι. ήτανπράγματι 1.83 είναι ψέμα που θα ζήλευε ακόμα και ο Πινόκιο στις πιο ένδοξες στιγμές του. Ο Άιβερσον ήταν μετά βίας 1.80 και ζύγιζε 75 κιλά. Η επιτομή του μπασκετικού Δαυίδ, δηλαδή.

Ωστόσο, καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του, οι απειράριθμοι Γολιάθ απέκτησαν την πορτοκαλί συνήθεια ν’ ακουμπούν τα γόνατά τους στο έδαφος και να υποκλίνονται στον τύπο με το νούμερο 3 στην πλάτη.

Λίγα λόγια γι'αυτόν:

Νομίζω σας έβαλα στο κλίμα περί του ΄΄Answer΄΄...Πάμε όμως να πούμε αναλυτικά γι'αυτόν τον θρύλο. Πέραν του εξωγήινου ταλέντου του, ο Άλεν ήταν ο πιο σκληρός παίκτης που έχει δει ποτέ η λίγκα, πράγμα που του «επέτρεπε» να συγκρούεται ξανά και ξανά και ξανά με τα θηρία. Εκεί που οποιοσδήποτε άλλος κοντός μετά από 4-5 δολοφονικές προσκρούσεις πάνω στα ανθρώπινα κτήνη που κινούνται στο «ζωγραφιστό» θα έκανε ένα step back και θα επέλεγε την ασφάλεια ενός σουτ από μέση απόσταση, ο Άιβερσον συνέχιζε τις διεισδύσεις μέχρι να σηκώσουν οι ψηλοί τα χέρια… ψηλά («Είναι απίστευτος. Όσες φορές κι αν τράκαρε πάνω μου και έπεφτε στο παρκέ, στην επόμενη φάση μου “ξανακολλούσε” στη ρακέτα», είχε πει ο Σακίλ Ο’ Νιλ).Αν νομίζετε πως ο Καρλ Μαλόουν, ο Μπιλ Λαμπίερ, ο Γουίλις Ριντ ή ο Ντένις Ρόντμαν ήταν σκληρά καρύδια, τότε πλανάστε μπασκετική πλάνη οικτράν: ο Άλεν έπαιζε στους τελικούς του 2001 απέναντι στους Λέικερς με 11- και ολογράφως, προς αποφυγή παρεξηγήσεων: έντεκα- τραυματισμούς, με τον σοβαρότερο εξ αυτών να είναι η κατεστραμμένη του πλάτη (προφανώς επειδή κουβαλούσε ένα ατάλαντο σύνολο μέχρι την κορυφή του Έβερεστ). Στο 4ο ματς των τελικών της Ανατολικής περιφέρειας εκείνης της χρονιάς κόντρα στους Μπακς, επί ένα ολόκληρο 12λεπτο κατάπινε το αίμα του, καθώς ο Ρέι Άλεν του είχε σπάσει ένα δόντι και αν έβλεπαν οι διαιτητές πως αιμορραγεί έπρεπε, βάσει κανονισμών, να γίνει αλλαγή.

Η καριέρα του είναι γεμάτη από τέτοια περιστατικά που οδηγούν σε μόνο μία απάντηση στο ερώτημα «Ποιος ήταν ο πιο σκληρός παίκτης στα χρονικά;».

Ο “Answer”!!!!!

Γεννημένος ΄΄killer΄΄!

26.7 πόντοι μέσο όρο καριέρας- ο 7ος καλύτερος ever. Σχεδόν 24.500 πόντοι. 4 φορές πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα. 4 σεζόν με 30+ πόντους μέσο όρο.

Ο Άιβερσον υπήρξε αυτό που μικροί στα πέριξ του Μπρονξ λέγαμε “greatest pound for pound scorer”- ο καλύτερος, δηλαδή, σκόρερ για παίκτη του δικού του ύψους. Οι μοναδικοί που έχουν περισσότερους τίτλους πρώτου σκόρερ είναι ο Τζόρνταν και ο Τσάμπερλεϊν, όμως ο μεν MJ ήταν 1.98, ο δε Γουίλτ 2.16. Αγωνιστικά κυπαρίσσια, δηλαδή, εν συγκρίσει με τον Α.Ι.

«Ο μόνος παίκτης για τον οποίο θα πλήρωνα εισιτήριο να τον δω να παίζει, είναι ο Iverson», είχε πει ο Τζόρνταν λίγο μετά το μνημειώδες All- Star Game του 2001, που είχε τελειώσει με τον 26χρονο, τότε, γκαρντ των Σίξερς ν’ ανακηρύσσεται MVP.

Όταν μιλάει ο MJ, στους υπόλοιπους κοινούς θνητούς μένει μόνο μια επιλογή.

«……»

Ακριβώς: η σιωπή.

Crossover- machine:

Είναι, εν μέρει, δικαιολογημένο: ο τύπος κάνει μια από τις καλύτερες σεζόν που έχει δει ανθρώπου μάτι, οι διθύραμβοι- «διογκωμένοι», φυσικά, υπό το πρίσμα των λάγνων social media- είναι καθημερινό φαινόμενο και όλοι θεωρούν πως το καλύτερο ball handling (η ικανότητα στο χειρισμό της μπάλας, δηλαδή) στην ιστορία του ΝΒΑ το διαθέτει αυτός. Ο Στεφ Κάρι.

Ή ο Κάιρι Έρβινγκ. Ο Αϊζάια Τόμας. Ο Τιμ Χάρνταγουέι. Ο Πιτ Μάραβιτς. Ο Τζέισον Γουίλιαμς- η λίστα με όλα τα πιθανά νούμερο 2 της συγκεκριμένης λίστας μπορεί να ξεπεράσει σε μέγεθος κι αυτήν του Σίντλερ.

Ωστόσο, η κορυφή έχει μάτια μόνο για έναν: τον Άιβερσον. Η σταυρωτή ντρίμπλα του Α.Ι. ήταν πραγματικά τόσο διαολεμένα καλή, που το ΝΒΑ αναγκάστηκε- από την preseason, κιόλας, της rookie χρονιάς του- να θεσπίσει τον “Iverson rule”.

Τι προέβλεπε αυτός ο κανόνας; Μπορεί οι διαιτητές και ο κομισάριος Ντέιβιντ Στερν να μην το παραδέχτηκαν ποτέ ευθέως, όμως μία στις τρεις, περίπου, φορές που ο “Answer” έκανε την crossover του, σφυριζόταν βήματα (τουλάχιστον τους δύο πρώτους μήνες της σεζόν 1996-1997) λόγω «μεταφοράς της μπάλας».

Είναι, βλέπετε, στη φύση του ανθρώπου: ό,τι βρίσκεται έξω από την αντιληπτική του ικανότητα, το ρίχνει στην πυρά.

Και η crossover του Άλεν, ήταν κάτι πρωτοφανές.

Μια αγωνιστική λαίλαπα που κατέκαιγε του πάντες.

Allen Iverson: Ο παίκτης με την μεγαλύτερη επίδραση ever!

Σκέφτεστε: Τζόρνταν, Μάτζικ, Τσάμπερλεϊν, Γουέστ, Σακίλ, Τζέιμς, Μπερντ, Τζαμπάρ, Ρόμπερτσον, Κόμπε- σχεδόν ενστικτωδώς. Έτσι… μας μάθανε. Όμως, ο παίκτης που άσκησε τη μεγαλύτερη επιρροή τόσο εντός, όσο και εκτός των παρκέ, δεν ήταν άλλος από τον καινούριο Ηall of Famer.

Ο Τζόρνταν ήταν καλός, χρυσός, ακόμη και πλατινένιος, όμως έκανε τεράστιους συμβιβασμούς όσον αφορά στην εξωτερική του εικόνα για να γίνει το πρόσωπο του ΝΒΑ. Και, ακόμα και αυτός- ο GOAT- δεν άλλαξε τόσο πολύ τον χάρτη του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ στον γαλαξία.

Αν αυτό σας ακούγεται σαν προχωρημένη βλασφημία και ήδη ψάχνετε ηλεκτρονικές πέτρες για να εξασκηθείτε στη λιθοβολία, φέρτε στο νου σας ένα καταπράσινο λιβάδι προκειμένου να ηρεμήσετε.

Και μετά, σκεφτείτε τα εξής: ο Άιβερσον ήταν αυτός που εισήγαγε την χιπ-χοπ κουλτούρα στο ΝΒΑ και την έκανε, μάλιστα, της μόδας. Τα cornrows (τα κοτσιδάκια στα μαλλιά), ήταν δικό του «δημιούργημα», όμως και το shooting sleeve (το γάντι που φοράνε όλοι, σχεδόν, οι παίκτες πλέον).

Ανάγκασε τον προηγούμενο κομισάριο, τον Ντέιβιντ Στερν, να θεσπίσει κανόνες ένδυσης- το περιβόητο “dress code”-, γιατί άπαντες ήθελαν ν’ αντιγράψουν τον Άλεν και τον τρόπο ντυσίματός του που θύμιζε γκέτο.

Έκανε έναν ολόκληρο μηχανισμό να προδώσει τα πιστεύω του που προέβλεπαν ατομική άμυνα μέχρι λιποθυμίας και λίγο μετά την εμφάνιση του Α.Ι. στα παρκέ, η ζώνη από απαγορευμένη έγινε κομμάτι της καθημερινότητας του ΝΒΑ.

Έφτιαξαν το “Iverson rule” για να σταματήσουν τη ντρίμπλα του. Τα τατουάζ έγιναν κουλ και όχι κάτι που κάνουν οι ναύτες (γοργόνες, δελφίνια) και οι φυλακισμένοι (αιμάτινα μαχαίρια και… κάγκελα;).

Εν ολίγοις: ο Άιβερσον άλλαξε το ίδιο το παιχνίδι.

Το έκανε πιο «ηλεκτρισμένο», πιο εντυπωσιακό, πιο δημοφιλές σε όλες τα κοινωνικά στρώματα.

Το έκανε, που να πάρει, καλύτερο.



Η άλλη όψη του νομίσματος....


Είχε όσο ταλέντο διέθεταν όλοι οι υπόλοιποι παίκτες της λίγκας μαζί. Ήταν ο πιο γρήγορος. Ο κορυφαίος σκόρερ, που, όμως, δεν «έκλεβε» στην άμυνα. Είχε τον μπασκετικό ουρανό για μοναδικό του ταβάνι. Αλλά, δυστυχώς, το γκέτο- και η φυλακή που έκανε στα 17 του- δε βγήκε ποτέ από μέσα του: προβλήματα με το νόμο λόγω οπλοφορίας, προβλήματα αλκοολισμού, μια αέναη κόντρα με τον Ντέιβιντ Στερν- που ήθελε να τον αλλάξει (αυτό που κατάφερε με τον Τζόρνταν, δηλαδή…) και να τον κάνει το «καθαρό» πρόσωπο του ΝΒΑ- η οποία, παρά τις εφήμερες νίκες, μακροπρόθεσμα ανέδειξε νικητή τον δεύτερο. Κι ακόμα: απέχθεια για την προπόνηση, με αποτέλεσμα ποτέ να μην δείξει τις πραγματικές του δυνατότητες παρά μόνο ένα 70-75%. Ο Άιβερσον πήγαινε στο γήπεδο σιωπηλός, γιατί ανέλυε στο μυαλό του τι κινήσεις θα κάνει στο ματς. «Είναι η προπόνησή μου», έλεγε, μιας και από κανονική… “we talkin’ ‘bout practice, man?”

Προβλήματα με τους προπονητές του καθώς το εγώ του δεν πήγαινε ποτέ κάτω από το «εσύ» κάποιου άλλου, λανθασμένες αποφάσεις εντός (ανταλλαγή στο Ντένβερ το 2006) κι εκτός τεσσάρων γραμμών (έφτασε στα όρια της χρεοκοπίας) και ένα ουρανόμηκες “What if?” να τον συνοδεύει ακόμα και τώρα στα 41 του χρόνια.

«Τι θα γινόταν αν ο Άιβερσον ήταν απολύτως προσηλωμένος στο μπάσκετ;»

Πολύ απλά θα ήταν ένας εκ των 6-7 κορυφαίων στην ιστορία...

΄΄Θα΄΄ όμως...Μια λέξη τόσο μικρή, αλλά με τεράστια σημασία!

Τι έκανε στην καριέρα του;

Δυστυχώς ο Α.Ι δεν κατάφερε ποτέ να κατακτήσει αυτό που ονειρεύεται ο κάθε παίκτης που παίζει ΝΒΑ. Το Larry O'Brien Trophy. Κι αυτό διότι δεν είχε συμπαίκτες, πέραν του μεγάλου -αλλά γερασμένου- Dikembe Mutombo!

Ας αφήσουμε όμως το δαχτυλίδι -που ποτέ δεν ήρθε- στην άκρη κι ας απαρυθμίσουμε τι κατάφερε στην καριέρα του ο Answer:

Κατέκτησε ένα MVP κανονικής περιόδου (2001), έγινε 12 φορές All-Star (1999-2010), με τα 2 από αυτά να παίρνει και το βραβείο του MVP (2000,2005), βγήκε 4 φορές πρώτος σκόρερ κανονικής περιόδου (1999,2001,2002,2005), ενώ η φανέλα του με το νούμερο 3 έχει αποσυρθεί από τους 76ers και δεσπόζει στην κορυφή του Wells Fargo Center...Και φυσικά χτες μπήκε στο πάνθεον με όλους τους θρύλους, το Hall Of Fame!

Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΕΡΆΣΤΙΕ ALLEN IVERSON!!!

Παρακάτω μπορείτε να δείτε μερικά videos για τον ''Answer'':


Comments


Featured Posts
Check back soon
Once posts are published, you’ll see them here.
Recent Posts
Archive
Search By Tags
Follow Us
  • Facebook Basic Square
  • Twitter Basic Square
  • Google+ Basic Square

© 2023 by Name of Site. Proudly created with Wix.com

bottom of page